|
||||||
|
|
ogół gatunków ptaków zamieszkujących określony obszar geograficzny, rodzaj środowiska lub żyjących w określonym okresie geologicznym. obszar zamieszkany przez organizmy o tych samych lub bardzo zbliżonych wymaganiach życiowych. gatunek endemiczny unikalny dla danego miejsca albo regionu, występujący na ograniczonym obszarze, nigdzie indziej nie występujący naturalnie. określenie gatunku ptaków, których pisklęta są po wykluciu niedołężne i wymagają opieki rodziców, w związku z czym dłuższy czas spędzają w gnieździe. Gniazdowniki najczęściej wykluwają się nagie (bez upierzenia) i ślepe, czasami są pokryte rzadkim puchem. Nie potrafią same zdobywać pożywienia i są całkowicie uzależnione od pomocy dorosłych ptaków, które je ogrzewają i karmią. pojedyncze wydanie na świat potomstwa u ptaków.W czasi e jednego roku różne gatunki ptaków mogą mieć więcej niż jeden lęg. (od grec. mimetés - naśladowca) W biologii mimetyzm to upodabnianie się niektórych gatunków zwierząt kształtem, barwą lub deseniem na powierzchni ciała do otaczającego środowiska, a także upodabnianie się roślin do otoczenia - stanowiące formę przystosowania się tych gatunków. Upodabnianie się barwą to homochromia, a kształtem lub deseniem - homomorfia. Pojęcie mimetyzm należy rozumieć w szerszym zakresie niż mimikra, gdyż obejmuje nie tylko przystosowanie ochronne (w celu ukrycia się przed drapieżnikiem lub jego odstraszenia) lecz również maskowanie, kamuflowanie drapieżników czatujących na potencjalne ofiary. to te, które przez cały rok przebywają w swoich terytoriach, gdzie się gnieżdżą, wyprowadzają lęgi i zimują. W związku z koniecznością zdobywania pożywienia niekiedy odbywają w okresie jesienno-zimowym lokalne wędrówki, po czym powracają na swe lęgowiska. ptaki wiosną i jesienią odbywają wędrówki pomiędzy lęgowiskami a zimowiskami. Przyczyną migracji jest niedostępność pokarmu w okresie zimowym. Ptaki mogą wędrować na krótkich dystansach, np. z północnej do zachodniej Europy (m.in. skowronek, czajka, rudzik) lub na długich dystansach, np. z Europy do Afryki (m.in. bocian biały, jaskółki, jerzyk, wilga). w okresie zimowym przemieszczają się do obszarów z większą ilością pokarmu, koczując w danym miejscu do czasu wyczerpania zasobów pokarmowych, a potem lecąc dalej. Wędrówki takie często odbywane są w stadach i nie mają określonego kierunku. przylatują na wiosnę w celu odbycia lęgów, a jesienią odlatują na zimowiska. to te, które przez dany obszar przelatują podczas wiosennych lub jesiennych wędrówek, niekiedy zatrzymując się na krótko by żerować. na dany obszar przylatują jesienią, a wiosną odlatują z powrotem na lęgowiska. Dla Polski są to np. myszołów włochaty, gęś zbożowa, jer, czeczotka. Wiele gatunków ptaków w okresie zimowym może występować bardziej licznie, jak np. gawron, czyżyk, gil - są to ptaki lęgowe w Polsce, ale zimą przylatują dodatkowo liczne osobniki z północy czy wschodu Europy. pojawiają się na danym obszarze sporadycznie. Dla Polski są to np. warzęcha, mewa blada, zaroślówka. gatunki ptaków, które zalatują na dany obszar wyjątkowo i nielicznie, zagnane burzami, wiatrami lub zabłąkane. Dla Polski są to np. żuraw stepowy, nurzyk polarny, jerzyk alpejski. toki, łączenie się w pary, budowa gniazda Ornitogamia jest jednym z zoogamicznych sposobów zapylania i oznacza zapylanie kwiatów przez ptaki jest jednym ze sposobów zapylania i oznacza zapylanie kwiatów przez ptaki dział zoologii zajmujący się ptakami (Aves). Domeną zainteresowania ornitologów jest przede wszystkim biologia ptaków, ale także ich zwyczaje, trasy przelotów, gniazdowanie, życie społeczne, obserwacja w terenie itp. Powierzchnia zasiedlana przez ptaka lub grupę , stale (lub okresowo) - w miarę swoich możliwości broniona przed intruzami . zaloty ptaków. zlepek niestrawionych części pokarmu, np. kości, sierść, pancerzyki owadów, wydalany ruchami wymiotnymi przez otwór gębowy, przez wiele gatunków ptaków, takich jak sowy, ptaki szponiaste czy mewy. Powstaje w żołądku mięśniowym ptaka. Na ich podstawie można określić skład pokarmu ptaka. określenie gatunku ptaków, których pisklęta bardzo szybko po wykluciu z jaja są zdolne do samodzielnego życia i nie przebywają w gnieździe. Są one pokryte gęstym puchem, sprawnie chodzą, biegają (niektóre także pływają), potrafią utrzymać stałą temperaturę ciała. Opuszczają gniazdo w trakcie pierwszego dnia od wyklucia i samodzielnie zbierają pokarm (wskazywany przez rodziców). Samice przez pewien czas prowadzą je, chronią przed napastnikami i ogrzewają pod skrzydłami. Typowymi zagniazdownikami są: kaczki, gęsi, łabędzie. Źródło danych pl.wikipedia.org. |
|
||||
